Als het aan sommige genealogen lag, zouden ze het liefst een variant van de Buma/Stemra in het leven roepen om hun onderzoeksgegevens te “beschermen” tegen “ongeoorloofde” overname door onderzoekers die na hen komen.
Als beginnend en onbevangen genealoog maak ik geestdriftig gebruik van de mogelijkheden die het internet biedt. In relatief weinig tijd heb je de beschikking over een grote hoeveelheid gegevens en kun je profiteren van het werk dat anderen reeds hebben verricht.
Denk je.
Tot het moment dat je, na enthousiast gegevens van een website te hebben overgenomen, een boze mail in je brievenbus krijgt van de zelfverklaarde eigenaar van die gegevens. Of je “zijn” gegevens even heel snel wilt verwijderen.
Dat is nou jammer.
Tijdens mijn nog korte verblijf onder genealogen zijn mijn ervaringen met de, vaak oudere, gevestigde genalogen zeer divers. Sommigen zijn buitengewoon behulpzaam en voorzien je niet alleen van de informatie waarom je – vaak enigszins bedeesd, in de vrees domme vragen te stellen of als luiaard te worden gezien – hebt gevraagd, maar geven je meteen veel meer en vaak ook meer nuttige gegevens. Anderen plaatsen terecht enigezins kritische opmerkigen bij aannamen die je je in je onervarenheid veroorloofd hebt.
Tenslotte is er een groep die eenvoudigweg niet reageert op je verzoeken tot contact en uitwisseling van gegevens. Waarom? Ik zou het niet weten.
Een jonge genealoog met een bescheiden beginkapitaal mag dan ogenschijnlijk aan een oude rot met meer dan 10.000 personen in zijn database weinig tot niets te bieden hebben, in de praktijk zou hij, hetzij door gedeeld enthousiasme, hetzij door een andere manier van kijken, in samenwerking problemen kunnen oplossen die je zelfstandig niet tot een oplossing hebt kunnen brengen. Noeste werkers, goede zoekers en intelligente deductors kunnen gezamenlijk meer tot stand brengen dan een van deze drie typen afzonderlijk.
Je kunt je ook vragen stellen bij het “eigendom” van genealogische gegevens. Archieven zijn immers openbaar en iedereen kan via dezelfde zoekmethoden ook tot dezelfde resultaten komen. Maar waarom zouden zij dat moeten doen, wanneer hun voorgangers kundig en volledig te werk zijn gegaan? Het is immers juist het voortbouwen op eerdere resultaten dat vooruitgang mogelijk maakt.
Wie van een uitvinder eist dat hij zelf eerst bij het wiel moet beginnen, veroordeelt de complete samenleving tot de Steentijd.
Door oudere genealogen wordt vaak verwezen naar de Auteurswet, die het ongeoorloofd overnemen van publicaties zou verbieden. Een merkwaardige kronkel. Het rangschikken van openbare gearchiveerde gegevens in een genealogisch verband heeft immers niets met scheppen te maken. Deze oude genealogen lijken nog het meest op de muziekindustrie die, liever lui dan moe, in plaats van te innoveren naar nieuwe wijzen van muziekaanbod, gaat jagen op consumenten die een cd-tje downloaden.
Ik geloof in delen van kennis en kunde. Ja, ik besteed veel tijd aan genealogie en dat zal in de toekomst niet anders worden. Aan de resultaten daarvan beleef ik plezier en die voldoening wordt alleen maar groter wanneer ik er ook anderen een stukje verder mee kan helpen.
Mensen die in een dagje hun stamboom in elkaar willen knutselen en het dan daarbij laten, zul je altijd houden. Je hebt er als “serieuze” genealoog weinig aan, maar je zult er ook geen last van hebben. Dus waarom zou je zo iemand “zijn” stamboom misgunnen?
Tenslotte is het altijd jammer wanneer je gevoel als kind vrij te mogen winkelen in een warenhuis vol speelgoed, verstoord wordt door een zuurpruim die je bits op de vingers tikt.
Ik laat me er niet door van de wijs brengen.
Wat ik ga doen met die boze meneer? Ik heb “zijn” stamboom enigszins uitgebreid en hier en daar wat foutjes gecorrigeerd. Ik heb zelfs enkele foto’s gevonden van personen uit deze stamboom. Een dezer dagen ga ik hem het resultaat in parenteel en GEDCOM-export mailen.
We zullen zien of er een bedankje af kan.
Posts
